MUZYKA 3-CIEGO UCHA

stary łowca sów

m.o. czyli mój organizm...

co to jest bezosobowość w muzyce?
czy to znaczy, że oglądam kamień nie z tej ziemi, który budzi we mnie jedynie uczucie OBCOŚCI i ODMIENNOŚCI?
Czy nieustanne poszukiwanie swojego odbicia i oczywiście - nie znajdywanie go - albo naciąganie wizerunku do wyobrażenia o samym sobie - czy jest to błąd w odbiorze? Czy to jest po prostu niepotrzebne?

Przyzwyczajona jestem do konsumowania. tzn - jak jablko - biorę do ręki, oglądam, wącham, mam ochotę - więc jem.
KOnsumpcja jest dobra, bo - co zjesz to twoje.(Mówi się, że jesteś tym, co jesz) Wink

niemniej jednak
ma miejsce
wysoce niesprawiedliwa selekcja dokonana przez Widziegomisiego (dopelniacz od widzimisie), który działa pod wpływem emocji, BO TAK!
1 z 10 pŁyt Widzimisie posłucha. Widzimisie ma umysl analityczny, będzie ją żuł, trawił, kwękał az do WYŻYGu. Potem odzywa się głos Wielkiego Brata : "Co kochanie, przeżarla ci sie ta muzyczka, co?, więc nie uslyszysz juz tego i tamtego"
BU

Jak inaczej ja mogę traktować muzykę?
Się miotam między dwiema skrajnościami.

Swojego czasu spotkaly mnie szykany ze strony mądrych głow, bo nie lubię Mozarta. Bo tam jest wszystko tak poukladane, sekcje jak szuflady, a ja jestem taaaka .. porozwalana po kątach.
"A powiedz dziwczynko jaką instrumentację stosuje MOzart w poszczegolnych symfoniach"?
W chwili frustracji dostrzeglam, że mądre glowy mają inne znaczenie slowa "Podobać się"
Jest kilka kategorii piękna, a ja mierzę tylko jedną kategorią: mną - któram cała piękna Wink

dla mądroglupich glów
podobać się = darzyć szacunkiem, cenić. NIe podchodzić wyłącznie emocjonalnie. Wnikliwym okiem konesera umieć ocenić co jest w muzyce wartościowe, a co nosi znamię .. pragmatyzmu, kotletowości, plagiatu, co jest nieautentyczne, niezrozumiale, byle jakie i tak nielogiczne,
że aż bezcelowe

Dobra.
Won z tym !
Sztuka jako rynek, te nowinki, przeboje
mniej więcje tyle mnie rusza, co promocje w carefourze

Ja biorę i jem. Ja w moim domu decyduję co istnieje, a co nie

Sytuacja, w której oglądam obcy kamień jak ciekawostkę przyrodniczą też może być artystyczna. Tylko, że dla mnie nieciekawa. A nuda jest antytezą tego, co jest dla mnie jedynie ważne.

W czem problem?

Sad

Stockhausen

konsumuję
lwa - czyli zgrzyty kontrabasu
kontrafagot - ponieważ kojarzy mi się z egzotycznymi marzeniami Wink

rytm serca

mam tendencję do szukania swojego odbicia, mam !
i juz widzę coraz więcej
ale na Boga!
tego tam nie bylo jak pierwszy raz sluchalam!
ja to sobie wymyślilam!
oswoilam!
zaklamalam!
to nie prawda. nie widzialam innych rzeczy, które tam są, bo nie byly podatne na moje trawiąco interpretujące oblicze szukające jebanego odbicia.

ja mogę zaadaptować bezosobowość jak w rzeźbach Judda. One też są robione taśmowo, niedelikatne, chamskie bloki, narzucające swoja obecność. Ale one są w cyklu. Ten cykl mnie uspokaja. We mnie też jest coś takiego - dlugodystansowe trwanie, na najniższym poziomie - przeżywanie metodą oblężniczą...

tej bezosobowości nie mogę zaakceptować.
stockhausen..

jest jeden chwyt który mi żyć nie daje
staccatowy klarnet , różnorodne barwy: chór chlopięcy czy struny nad gryfem - przetworzone to tak, żeby wyeliminować poglos, pomieszać fazy wybrzmiewania dźwięku
nic ze mnie nie ma
tu
nic tu po mnie

to są odglosy zielonych wlosów i zielonych butków, które mi się kojarzą z niczym innym jak tylko z " Jacksonowie"(Hanna Barbera;)) i z agentką Scully
te mnie wkurwiają
te przetworzone dźwięki są ułożone w serie performowanego komunikatu dla ziemian, zakłócanego przez Rosjan, żeby Amerykanie nie dowiedzieli się pierwsi i odwrotnie

sory
ale
te dźwięki , które bezpośrednio mi się kojarzą z tym, co napisalam - wkurwiają mnie ogromnie - i nie jest to żadne odnajdywanie się, oswajanie - niby przez to uczucie wkurwienia (że niby lepsze takie uczucie niż żadne).
Uczucie wkurwienia jest niepotrzebe i
dlatego
słuchając i słysząc coś "dla siebie" (wreszcie dla siebie) - staram się je wyeliminować

jak się uda to

OK, OK, jest kawał kosmosu. Jest czarna dziura. Budzi lęk, ciekawość, przytłacza przestrzenią
Przestrzeń: labirynt niekończących się metalowych pomieszczeń. NIEKOŃCZĄCY SIĘ..
Tam się ciągle coś dzieje. Ale za sprawą samej egzystencji tej przestrzeni

[Czy niekończąca się, jednorodna przestrzeń, bez punktów charakterystycznych, niezmierzalna, wielowymiarowa, BEZOSOBOWA (w sensie: bez ludzi, którzy by ją przeżywali) czy ona ma status "BYtu"?(To pytanie ociera się o dwie sprzeczności, ale trzeba przyjąć jakąś opcję.)
MOim skromnym zdaniem: a gówno.
na pewno nie jest to ten rodzaj "bycia", jaki znam

I dlatego nie mogę nie konsumować Stochausena. Żuję czarną dziurę. Póki, go nie zjem - on dla mnie po prostu nie istnieje. Choć podejrzewam, że teraz siedzi już pod moją skórą i szczerzy kly. Przenikl przez skórę skuubany.

Wiecie o co mi chodzi z tym starciem z bezosobowością? Zamotalam?
Na prawdę nie wiem jak się zabrać za coś zupełnie obcego..
U stockhausena jest jedna taka rzecz - napisalam wyżej. To te ufoludki wkurwiające. Poza tym OK. Może mi się podobać zależnie od dnia i godziny. np. dziś o 12..

stary łowca sów

nikt mi nie odpisuje.jest jak myslalam: moja niezrozumialosc postępuje z czasem i to ostro...

chodzilo mi o to, ze pewne cechy stylu stockhausena(wyzej wymienione)

sprawiaja
ze muzyka ta
jest
dla mnie
zupelnie obca
nie mam nawet tej jednej naturalnej cechy, jaka jest ciąglosc i trwanie,powracająca fala - taki jest minimal, choc tez powstaje tasmowo, - przez to bezosoowosc byla do skonsumowania - natura, cos co, znam
a u stockausena
bezosobowosc
jest calkiem nie z tego swiata

to stawia pod znakiem zapytania
jak traktowac cos zupelnie obcego?
ttaaaka bezosobowosc?

a moze mi sie wydaje?

Gość

Tom.k

Bo może Agnieszka czuje, że to coś ważnego. Że to stanęło jej na drodze jak Wielka Zagadka Shocked

zyfri

stary łowca sów

zyfri

Aga:

ArtS.

Nie wiem, czy to najlepszy watek na tego typu informacje, ale nie bede zakladal nowego. Za serpent.pl: 5 grudnia w wieku 79 lat zmarł Karlheinz Stockhausen - jeden z najbardziej wpływowych kompozytorów XX wieku.