MUZYKA 3-CIEGO UCHA

djmis

Przed chwilą - korzystając z linka naheisa obejrzałem zwycięzców. Z czego zżynali ? Moim zdaniem z Acceptu. Skrzydła i topór też mnie zdemolowały - ale taki miał być chyba cel użycia tych przezabawnych atrybutów.
ArtS - straszniem ciekaw, które płyty metalowe z lat młodości jeszcze Ci się podobają ??

naheis

ArtS.

Hehe, obawialem sie tego pytania... duzo tego nie bylo, ale tych kilka pozytywnie-odswiezonych obejmuje np.:

Gamma Ray "Land of the Free",
Septic Flesh "Ophidian Wheel",
Katatonia "Brave Murder Day" (ale tylko w specyficznych momentach),
Opeth - dwie pierwsze plyty,
czy nieco mniej metalowe In The Woods... oraz Pride & Glory.

Powazniejsza przygode z muzyka zaczynalem dopiero na poczatku lat '90, wiec do starszych rzeczy nie mam az takiego sentymentu. Choc np. thrash jest gatunkiem metalu, ktory jakos najlepiej sie dla mnie broni po latach, bo to takie sympatyczne i proste lojenie jest. Najbardziej sie boje wracac do black-metalu, mialem okres fascynacji tym gatunkiem, a dzis mnie skreca na sama mysl wlozenia plyty do odtwarzacza.

djmis

To już dość późne metale. Mnie powaliły jeszcze niektóre płyty z przełomu lat 80. Na przykład Motorhead - Ace of Spades. To był dopiero szok !!!!

naheis

Na zdjęciu niemiecki zespół Deathcore, którego pierwszą z dwóch płyt wydało w 1990 Nuclear Blast - myślę, że kompletnie zapomniany i nieistotny - w naszym pięknym kraju jednak znany dzięki skutecznej misji firmy MG. Przy konfrontacji moich doświadczeń metalowych i kolegi z Kanady doszliśmy do wniosku, że dzięki kasetom firmy MG, które zalały Polskę na początku lat 90-tych takie kapele jak właśnie Deathcore czy taki Wehrmaht - na zachodzie prawie nie znane i pełniące rolę supportów przed innymi mało znanymi zespołami - mieliśmy możliwość poznać naprawdę dziwne nieraz rzeczy, ale niestety ominęła nas też przyjemność poznania np. takich kapel jak Hirax, czy płyt takich jak 2 płyta D.R.I. (z moich starych metalowych znajomych nikt nie pamięta, żeby ktoś to wtedy znał)... Byliśmy odcięci od tego co się działo - no chyba, że ktoś siedział głęboko w niezależnej scenie metalowej, prowadził wymianę i kupował różne demówki. Ja zaś sercem zawsze byłem przy punk-rocku i tylko dzięki kolegom-metalowcom z podwórka coś tam poznałem, a coś tam prawie, że pokochałem, mimo, że jest to muzyka, którą zawsze będę traktował niezbyt poważnie - niemalże przypisany jej patetyzm i koturny rozbawiają mnie często do rozpuku:

mariaż punk-rocka, raczkującego hard-core'a i metalu

- no, to najbardziej do dziś lubię - to zespoły, których punkowcy nie słuchali, bo mówili, że są "metalowe", a metalowcy dlatego, że są "punkowe" - począwszy od niezdecydowanych, poprzez rzadko zdarzające się przypadki prób wiązania ekspresji obu styli, po wizjonerów

Corrosion Of Conformity - Eye For Eye (1983)

- zespół gra do dziś - moim zdaniem najlepszy przykład crossoveru - ta płyta, pierwsza to jeszcze prawie czysty punk, a właściwie już hardcore

Suicidal Tendencies - Suicidal Tendencies (1983)

- po przerwie związanej z zakazem występów zespół grał trashujący metal, a ta płyta to świetny przykład początków hardcore

Hellhammer - Apocalyptic Raids 1990 A.D (1984)

- od lat się zastanawiam czy urok tej płyty wynika z wizjonerstwa muzyków (pamiętajmy, że to późniejsze Celtic Frost), czy z prymitywizmu - niby już metal, ale z punkowym garażowym łomotem

Mucky Pup - Can't You Take A Joke (1985)

- ci nieszczęśnicy grają dziś jakiś zasrany hip-hop, zaś ta płyta jest świetna - doskonały crossover trashowo-hardcore'owy w szaleńczym tempie, także wokalu, który przypomina licytacje z japońskiej giełdy

Wehrmaht - Shark Attack (1987)

- straszne dzikusy i prymitywy - grające ponoć speedcore - to nie trash, bo zbyt hałaśliwy i prymitywny

The Accused - Grinning Like An Undertaker (1990)

bardzo ich lubię - to już połączenie hardcore'a, z grindem i czymś co już przypomina death - trochę też w duchu przyszłych grindowych i crustowych produkcji sceny niezależnej

Deathcore - Spontaneous Underground (1990)

- dawno nie słuchałem - pamiętam jakie wrażenie to na mnie zrobiło - strasznie połamany trash? zmieszany z agresywnym hardcorem z Niemiec - chyba kompletnie zapomniany

trashowe "sekundówki"

oto trzy płyty których wszyscy słuchali, a w piwnicach na blokowiskach czasem jeszcze gdzie niegdzie widać te nazwy, malowane farbą! a nie sprayem - uważam, że bez tych płyt nie byłoby takich rzeczy jak niewiele późniejsze O.L.D., nie mówiąc o takim Fantomasie - te płyty to coś takiego jak metalowe "torture garden"

D.R.I. - Dirty Rotten (1984)

S.O.D. - Speak English Or Die (1985)

M.O.D - U.S.A. for M.O.D (1987)

grind

to jeden z moich ulubionych gatunków - właściwie to dla mnie nie jest metal, bo bardziej uderzają mnie w tej muzyce źródła punkowe - gatunek niby nierozwijalny z zasady, ale ostatnie lata przeczą temu jawnie - kapel od groma z milionem króciutkich utworków, mnóstwo fajnych rzeczy z sceny niezależnej, kapel wydających setki ep'ek, jak np. doskonałe belgijskie Agathocles, tu wymienię to, co dla mnie jest pewne:

Napalm Death - Scum (1987)

- wiadomo

Carcass - Reek Of Putrefaction (1988)

- ja to nawet bardziej wolę od "Scum"

Atrocity - Infected (1990)

- to już nie jest czysty, prymitywny grind z lat 80-tych - struktury się wydłużają i komplikują, pojawiają się trashowe riffy

Pungent Stench - Been Caught Buttering (1991)

- jedna z moich ukochanych - to już taki "splatter" grind, z elementami death, bardzo chwytliwy - austriacy grający do dziś i nagrywający podobno wciąż ciekawe płyty

Assück - Anticapital Blindspot (1997)

- mimo, że późna to świetna rzecz - z oddechem punkowym w tle

Terrorizer - World Downfall (1995)

- metoda działania jak Atrocity (pamiętajmy - chodzi mi Atrocity amerykańskie, a nie ten niemiecki zespół death) - tylko, że to już "wyższa półka"

trash

Slayer - Reign in Blood (1986)

- płyta wszechczasów...

Anthrax - Among The Living (1987)

- stary Anthrax jak najbardziej

Nuclear Assault - Handle With Care (1989)

- dwie, trzy pierwsze płyty są klasyką trashu, tylko zakładać białe "kosze" i biegać!

D.R.I. - Crossover (1987)

- tytuł wymowny - kapela z teksańskiego zadupia, zaczynająca od zwyrodniałego punka, po zawitaniu w Bay Area poczyniła prawdziwy crossover

Sacred Reich - Ignorance (1987)

- jeden z moich ulubionych trashowych zespołów - fajne "przeboje" wpadające w ucho

D.R.I. - Trash Zone (1989)

- dla mnie najlepsza z tych trashowych płyt DRI

osobna kategoria

Voivod - Rrröööaaarrr (1986)

- najbardziej szanowany zespół metalowy wszechczasów, kiedyś nawet dostałem za niego po mordzie...

death

- death-metal to już powoli nie moja działka, ale jest parę rzeczy, które bardzo cenię

Celtic Frost - Into The Pandemonium (1987)

- jak wiadomo - wizjonerskie początki są jak najlepsze...

Disharmonic Orchestra - Expositionsprophylaxe (1993)

- uwielbiam to kapiące basem brzmienie austriaków

Immolation - Here In After (1996)

- i to jest mój ulubiony zespół death w klasycznym znaczeniu tego słowa - oryginalne brzmienie, połamane struktury, pętle, przejścia - wiele się tam dzieje - mają chłopaki swój styl

jazz-metal???

- takie dość głupie określenie ukuto na określanie muzyki tych kapel - rzeczywiście elementy aranżacji jazzowych tam się pojawiały, ale myślę, że bardziej w warstwie brzmień - był na początku lat 90-tych taki okres, gdy te kapele były popularne, no a dziś takie podejście do metalu jest popularne bardzo (nie mówię o większości dziadowskiego metalu "progresywnego", nawiązującego do równie dziadowskiego rocka progresywnego)

Atheist - Unquestionable Presence (1991)

- jedni z pionierów - nie śpiewali no, wiadomo o czym, ale np. o ekologii he he - świetni muzycy

Sadus - A Vision Of Misery (1992)

- moja ulubiona kapela tego stylu z tamtych lat - to późniejsze brzmienie Death zawdzięcza m.in. basiście tego zespołu

Cynic - Focus (1993)

- ta płyta to było jeszcze coś - potem się rozleźli w tych przesłodzonych, plumkających aranżach

Pestilence - Spheres (1993)

- zupełnie inna od poprzednich płyt tych holendrów - zespół mnie na początku zainteresował bo jeden z członków nie miał długich włosów, a to dla mnie zawsze był dobry znak w metalu he, he - a na serio świetna płyta, już zbliżająca się do metalu progresywnego, ale jeszcze z jajami

industrial

na początku lat 90-tych pojawiły się takie kapele, które ja, niby punkowiec, odbierałem w taki sam sposób jak metal - najważniejsza to Godflesh, ale i Scorn, Pitch Schifter i temu podobne - w Polsce popłuczynami po tym nurcie była Agressiva

Godflesh - Pure (1992)

- ukochana, nawiedzona płyta Godflesh

Ministry - Psalm 69 (1992)

- nie wiem do dziś czy wolę to, czy LARD z Jello Biafrą

ku źródłom

- dawniej jak cholera nie znosiłem Black Sabbath - ale potem zrozumiałem i chwyciła mnie twórczość ich, jak ja to określam "dzieci" - dziś sludge metal i jego brzmienie jest popularny bardzo, ale wtedy nie wiedziałem o istnieniu Electric Wizzard czy Sleep

Cathedral - Forest Of Equilibrium (1991)

- piękne, piękne, piękne

Eyehategod - In The Name Of Suffering (1992)

- moi ulubieni chamowie z bagien - Black Sabbath ale w punkowych aranżacjach i brzmieniu, czasem napierdalanki w stylu grind

A gdzie black-metal? Otóż gdy to coś się pojawiło przestałem słuchać w ogóle metalu na parę lat - gdyż dziadostwo tej muzyki było zbyt przerażające... Potem dzięki takim kapelom jak Pig Destroyer czy Discordance Axis odkryłem, że grind żyje... następnie odświeżyłem sobie moje trashowe fascynacje, poszukałem ważnych rzeczy, które mnie w młodości ominęły, no a dziś śledzę nowe trendy w stylu Crom-Tech i tych innych instrumentalnych dziwaków - czasem jeszcze zajrzę z ciekawości co robią wytwórnie w stylu Relapse - no i tyle

ArtS. ma rację - dziś dla mnie metalowe kapele bronią się tylko jako łojka i napierdalanka - wyrafinowane, ambitne, przearanżowane formy przeważnie są żałosne w porównaniu z tym czego tu słuchamy, zwłaszcza, że 3uszna muzyka często dla takich "metalowych innowatorów" była własnie inspiracją, po co nam więc odgrzewane kotlety? - inna sprawa z metalem (nie wiem czy to jeszcze tak nazywać) najnowszym - ale o tym już wiele tu i ówdzie pisałem

Wrazie czego polecam:

ENCYLOPAEDIA METALLUM

[link widoczny dla zalogowanych]

no a okładki muszą być, bo w metalu to najważniejsze he

djmis

Ciekawe spojrzenie - ale tak jak napisałeś - głównie punkowca. Mnie wszelkie mariaże metalu z punkiem nigdy nie pociągały i bardziej ceniłem sobie granie klimatyczno-techniczne. Nie będę nic wymieniać - znałem setki, jeśli nie tysiące wykonawców. Poza tym pracowałem w dystrybucji tej muzyki - ale właśnie wtedy nagle mi ona obrzydła.

naheis

pjerry

Co do Eurowizji. Wiecie, że kiedy dane zjawisko staje się absolutnym kiczem może się stać również czyms wyjątkowym. Otóż tak stało się z Eurowizją. Analizując ten problem myslę, że to wszystko nie jest takie proste. Wiadomo, że żaden znany artysta na Eorowizję nie zawita ale przecież nawet z tych nieznanych może trafić się ktoś dobry. Tak więc nie lada sztuka jest odnaleźć totalnie obciachowego artystę i wysłać go na Eurowizję. Ale to nie wszystko, musi być jeszcze odpowiednia piosenka. Myślicie, że wystarczy dać ją jakiemuś ignorantowi do napisania? Nic bardziej błędnego. Przecież nawet gdybym ja pisał taką piosenkę to istnieje poważne niebezpieczeństwo, że napisałbym coś melodyjnego i chwytliwego a na to nikt nie może sobie pozwolić. Ja wprost umieram z ciekawości kto pisze większośc tych piosenek.
No i to wspaniałe głosowanie kiedy Portugalia głosuje zawsze na Hiszpanię a Niemcy na Turcję (czy jakoś tak). Moge nie oglądać piosenek ale głosowanie zawsze oglądam
Co do zwycięzców to rzeczywiście wyczuli chyba koniunkturę, bo zalew na blondynki w mini był rzeczywiście wielki.

Podsumowując, świat muzyczny bez Eurowizji byłby o wiele uboższy i mówię to zupełnie serio

pjerry

pjerry

ArtS.

Dla mnie Katatonia nagrala jedna genialna plyte (ww.) i to z growlingiem, choc generalnie pozniej tez lubilem ten zespol... ale jak bardziej wniknalem w ich inspiracje (np. J. Buckleya i cala scene indie) to jakos mi sprzecietnieli strasznie...

Amorphis sluchalem trzy po trzy, za to mysle, ze Samael z "Passage" i "Ceremony of Opposites" nadal by mi sie podobal, bo to strasznie hiciarskie granie!

ArtS.

Naheis, masz rzeczywiscie nietypowe spojrzenie: zadnych galopujacych power-metali ani straszacych blackow czy mhhrocznych gotykow - u mnie stoi tego troche na polce. Nie mow, ze nie sluchales zadnej obciachowej muzy w zyciu...

naheis

djmis

Nie kojarzę żeby CoX nagrał coś gotyckiego. Dobry gotyk to nie obciach - mam kilka gotyckich płyt i bardzo je sobie cenię.

naheis

Ja już chyba chciałbym ze swej strony zakończyć rozmowę na temat metalu. Trochę sobie powspominałem i poszperałem w internecie i o dziwo całkiem dobre hasła znalazłem w wikipedii:

Grindcore:

[link widoczny dla zalogowanych]

Crossover thrash:

[link widoczny dla zalogowanych]

Metalcore:

[link widoczny dla zalogowanych]

no, może jeszcze

Technical death metal

[link widoczny dla zalogowanych]

Parę dni z metalem to już dla mnie za wiele... finito

djmis

Tak jest - metal to zakończony rozdział.

naheis

djmis

naheis

No, ja też niby miałem się żegnać wczoraj z metalem, bo mam silną konkurencję w jazzie brytyjskim z lat 70-tych, który mnie poraził i w Franku Pahlu, ale... nie mogłem się oprzeć - wciąż napierdalają The Accüsed i Pig Destroyer!!!!!!!!!!

gargamel

Assuck as fuck! Zajebista plyta (ta druga, bo pierwsza jest nagrana tak po metalowemu, z poglosami na podglosniony wokal - tego nie lubie).

djmis

Jazz brytyjski z lat 70 ? Oooo - pisz mi tu zaraz - bardzo proszę - co Cię tak poraziło. Też chcę !!!!

naheis