MUZYKA 3-CIEGO UCHA

stary łowca sów · Wysłany: Czw 1:20, 16 Mar 2006 Temat postu: obsesja czasu

Ja mam przed oczami czas caly czas, kiedy slucham muzyki.
I tą tylko jedną sprawą sie chcialam podzielić.
Czy to jest nienormalne?

mam przed oczami w ttym sensie, że ciagle pamiętam o tym uciekającym "teraz", nie moge zapomnieć, aż robi mi się żal, że zaraz się skończy ta ładna fraza, zaraz pojdzie dalej... Żalu nie mam w "Muzyce fabularnej", a tak odebralam "Rivers and Tides" Na tej plycie przemijanie czasu odbieram jako piękną sprawę, tak jak liście opadają na zimę, woda odplywa, a ja umrę i będę ziemią. Cieszę się tam ze swojej obsesji, bo inaczej bym nie odebrala tej plyty aż tak glęboko, bo ona jest (dla mnie) o czasie
może jedynym wyjątkiem kiedy czuję sie wyzwolona z tej obsesji jest tabula rasa, ale o tym w wątku wyprawowym może napisze.

MOje posty nie są informacyjne, one są tylko potrzeba mówienia o czymś, co mi żyć nie daje, a co znalazlam w tym, co od Was dostałam.

W muzyce czas odgrywa o wiele ważniejszą, jakościowo inną rolę niż w przypadku pozostałych sztuk, z racji tworzącego ją materiału. Dźwięk w swym brzemieniu nie tylko potrzebuje czasu, jest brzmieniem czasu, pewnym momentem, początkiem, trwaniem i zakończeniem w potencjalnie nie zakończonej różnorodności odcinków czasu, trwaniem, które z natury swojej zaprasza do gry, przemierzania i zestawiania, porządkowania i mieszania, ważenia, rozczłonkowywania i rozwarstwiania, ustalania wŁaściwych proporcji i niszczenia. PrzykŁadem tu może być: rozpoczynanie i kończenie, ruch, zmiana, rozwój, przerywanie i zaczynanie na nowo, pauzowanie, wzmacnianie i osłabianie dźwięku. Czas, pojawiając się jako muzyka staje się treścią. Estetyczna identyfikacja jest wtapianiem się Ja w istniejącym dla siebie czasie.

(Hegel, wyklady o estetyce)

naheis · Wysłany: Czw 13:55, 16 Mar 2006 Temat postu:

Nie znam się kompletnie na teorii muzyki, ale sam sobie na własny użytek wymyślilem kiedyś prywatną teorię melodii. Było to wtedy, gdy słuchałem Beefharta, którego muzyka jest posądzana powszechnie o brak takowej oraz Doctore Nerve'a, którego cechuje niezwykle dokładne uporządkowanie dźwieków i rytmów w czasie.

Najkrócej mówiąc do dziś sobie wyobrażam sobie to tak: o melodii, w potocznym jej odczuciu, czyli gdy przeciętna osoba mówi, że "dana muzyka ma melodię", można mówić wtedy gdy:

1. składa się na nią ograniczona ilość tych samych dźwięków

2. są one rozmieszczone wobec siebie w CZASIE na tyle blisko, że ludzkie ucho odkryje po jego upływie podobieństwo lub różnicę pomiędzy nimi

Tak więc bardzo melodyjny "Wlazł kotek na płotek" składa się z ubogiego repertuaru dźwięków, powtarzających się w czasie na tyle szybko, że je rozpoznajemy i ogarniamy słuchową pamięcią i nie wiem, ale być może oczekujemy określonego dalszego ciągu dźwięków nawiązującego do swego dotychczasowego przebiegu. Jeżeli zaś ten sam zasób dźwięków rozsunęlibyśmy na linii czasu wystarczająco (ale ile?) daleko od siebie (nawet w tej samej kolejności) i pomiędzy nie umieścilibyśmy zupełnie inne, nie powtarzające się dźwięki otrzymalibyśmy, potocznie określanego "pegaza" albo "pendereckiego". Tak to sobie wyobrażam.

To pewnie straszne truizmy i na pewno są na to jakieś fachowe określenia, czy muzyka, która właśnie dąży do takiego umieszczania zróżnicowanych dźwięków w czasie, żeby ludzkie ucho nie mogło ich zapamiętać i stworzyć powiązań między nimi, ale myślę, że właśnie jakoś tak to wygląda.

Tak więc największe znaczenie ma tu wymieniony przez Agnieszkę CZAS i ludzka pamięć, która przecież od niego zależy i do niego się odnosi.

Wydaje mi się jeszcze, że powinienem tu coś wspomnieć o rytmie, a dokładnie o jego relacjach wobec melodii, które mogą być różnorakie i skomplikowane - ale nie mam do tego głowy po prostu. Może jakbym był kształcony do gry na jakimś instumencie (nie znam nut, bo zawsze wkurwiało mnie liczenie!) to bym w ogóle tego postu nie pisał...

stary łowca sów · Wysłany: Czw 15:56, 16 Mar 2006 Temat postu:

Salty Swift

[quote="stary łowca sów"]Ja mam przed oczami czas caly czas, kiedy slucham muzyki.
I tą tylko jedną sprawą sie chcialam podzielić.
Czy to jest nienormalne?

mam przed oczami w ttym sensie, że ciagle pamiętam o tym uciekającym "teraz", nie moge zapomnieć, aż robi mi się żal, że zaraz się skończy ta ładna fraza, zaraz pojdzie dalej... Żalu nie mam w "Muzyce ...

Ja czesto kojarze przeszlosc w muzyce...dane wydarzenia z mojego zycia ktore dzialy sie na okol muzyki.

zyfri

Salty Swift

naheis

no nie ukrywam, też mnie takie uczuciowo-memoratywne podejście do muzyki dopada, np. kołacze mi serce i stają przed oczyma różne obrazy z młodości (kurde, to ja chyba już ten etap mam za sobą...) jak słucham Pauline Oliveros "Accordion and Voice", Art Bears lub Motor Totemist Guild - ale jednocześnie od lat konsekwentnie niszczę w sobie takie uczucia, starając się podchodzić do muzyki surowo, obiektywnie, jako abstrakcyjnej formy ukształtowanej z dźwięków, posiadającej struktury do analizowania, porównywania itd.

zyfri

naheis

zyfri

naheis

rzeczywiście! w żaden sposób nie przychodzi mi do głowy ŻADNE zagrożenie, wynikające bezpośrenio lub nie, z słuchania muzyki DLA przyjemności! nie chodzi mi tu o zasysanie w gigabajtach z internetu, faszerowanie się wibracjami z ipoda czy winampa w gargatuicznych ilościach, ale po prostu słuchanie dla przyjemności, z mrowieniem, igiełkami na plecach, ściąganiem serca, łzami w oczach, bieganiem po ścianach, czy co tam chcecie i lubicie! ja dziś tak w pracy przesłuchałem 7 razy pod rząd!!! epkę "Tour" Big Business! jak dla mnie czysta przyjemność!

[a tak w ogóle podobno melvins z Big Business ma coś nagrać z Melvins! przyszła góra do Mahometa!]