MUZYKA 3-CIEGO UCHA

stary łowca sów

A ten jest niby skomponowany, ale niezwyczajnie:

Dick Higgins, "Niebezpieczna muzyka nr 17"
Ale w moim utworze fluxusowum Niebezpieczna muzyka nr 17 (1962) proszę odtwórcę, alby krzyczał najgłośniej jak potrafi, aż do kompletnego niemal wyczerpania. Tradycją stało się wykonywanie tego w ciemnościach, tak, aby wszyscy odbierający oddzieleni byli od siebie mrokiem i pozbawieni jakiejkolwiek percepcji fizycznej obecności mojej czy innego wykonawcy. To, co otrzymujemy podczas takiego doświadczenia, nie jest osobistą, ściśle określoną, wykrzyczaną ekspresją, lecz raczej przykładem krzyku, a więc każdy bezpośrednio doświadcza krzyku w ogóle i odbiorca musi mieć do czynienia ze swoim własnym doświadczeniem krzyku.

gargamel

....bardzo mi się podoba ten wątek...