MUZYKA 3-CIEGO UCHA

post.swan

Czy warto wymienić poglądy na temat mniej popularnej muzyki z tej pamiętnej dekady? Czy pozostanie ona w pamięci jedynie jako era hard-art-heavy-rocka, funky-jazz-rocka i mniej "godnych" nurtów jak glam czy disco? Działo się chyba wtedy nieco więcej, chociażby wymykająca się po części z konwencji art-rocka muzyka King Crimson, Van Der Graaf Generator, niemieckich zespołów Faust, Can, Amon Düül II czy przebogata twórczość Franka Zappy o której się na tym szacownym forum prawie nie pisze. Elektryczny Miles Davis z owej dekady również jest jakby za zasłoną milczenia. A Soft Machine, Magma, Henry Cow, Art Bears, The Residents? Oczywiscie była też cała masa mało znanych artystów czy zespołów, może warto o nich przypomnieć. Skoro "haniebne" Wink

lata 80-te doczekały się topicu to podyskutujmy też więcej o 70-tych!

Pozdr

naheis

Z perspektywy lat to lata 70-te cenię najbardziej za coś co mogłoby się wydawać raczej dziedzictwem lat 80-tych - za zespoły typu Debris, MX-80 Sound czy Simply Saucer (Salty? co powiesz na Simply Saucer?)

Salty Swift

naheis

ha, pisałem o simply saucer z saltym w nawiasie bo to najbardziej ceniony przeze mnie zespół z Kanady, jaki do tej pory dane mi było poznać - to świetny pomost pomiędzy latami 70' a 80':

garść linków:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

na epitonic (trzeba się zarejestrować i powiem, że czasem warto) można posłuchać jednego, niestety nie tego z tych najlepszych utworu:

[link widoczny dla zalogowanych]

foxtrout

Z lat 70. od jakiegoś czasu wyławiam sporo progresywnego folku.

Robbie Basho

Tim Buckley

Perry Leopold - "Christian Lucifer"

Incredible String Band - "The Beautiful Hangman's Daughter"

Gary Higgins - "Red Hash"

Francuskie Malicorne, ciekawe zwłaszcza kiedy wypuszcza się na poszukiwania na obrzeżach ludowej tradycji, rocka i elektroniki.

Z folku czerpie też, a raczej wysyła go na orbitę awangardowa kompozytorka Laurie Spiegel.

No i Tom Ze.

foxtrout

I jeszcze na przykład Stephan Micus. Bardzo ciekawy. W '77 wydał "Implosions" z pięknym "As I Crossed A Bridge Of Dreams".

zyfri

Morly

U mnie też ostatnio kiepsko z odsłuchiwaniem staroci (nawet Magmy nie słucham Wink

) , lata 70-te przerabiałem przez ileś tam lat i najzwyczajniej w świecie się przeżarłem. Mam słabość do muzyki z jeszcze wcześniejszej psychodelicznej dekady, sporo ciekawych, eksperymentalnych kapel wtedy grało; Godz, Silver Apples, White Noise, Fifty Foot Hose, Parson Sound itd... Dobra, piszę i piszę a w głośnikach Heldon, a więc jednak słucham, czasem... A koledze Foxtrout nieśmiało polecam parę około-folkowych IMO ciekawych płyt, jak np. Ed Askew - "Ask the Unicorn" z 68 roku, Erica Pomerance - "You Used to Think" z tegoż samego, obydwie płyty wydał legendarny label ESP - Disk. Zapomniałbym o rewelacyjnej płycie Simon'a Finn'a "Pass the Distance" z 1970. Na mieście mówią, że kto lubi Basho musi też słuchać Johna Fahey'a?

foxtrout

Oo, dzięki, Morly, bo to jest tak, że opatrzyły mi się podrzucone przez Ciebie nazwiska, ale żadnego dotąd nie sprawdziłem. Teraz mam ekstra motywację, by poznać twórczość tych brzdąkaczy. Także jeśli jeszcze coś w zanadrzu kolega ma, to proszę o odzew już z większą śmiałością Wink

Basho a Fahey... U mnie na stadionie kibole FC Wyrd Folk z dezynwolturą łączą dokonania Basho raczej z Jamesem Blackshawem. Efekty osiągane przez Basho i Fahey'a jak na moje trzecie ucho różnią się mocnawo. Inny duch unosi się nad strunami.

Łot siebie polecam jeszcze tak na szybko Marka Fry "Dreaming With Alice". Miejscami flowerowo przesłodzone, ale przede wszystkim parę ładnych klimatów, ciekawy koncept poszatkowanej kompozycji tytułowej, której strzępy przewijają się przez całą płytę i zaskakujący ostatni track - protoIDM, czy cuś, jeden Wicker Man wie.

Jak usłyszę, co grają Askew, Pomerance i Finn, to postaram się po cichu jeszcze jakichś typków w ich deseń od siebie przemycić.

P.S. Takie jedno dziwne pytanie. Czy zniknięcie Unbroken Circle wiązało się u Ciebie, Morly, z jakąś traumą? Wink

Morly

Długo dyskografii wymienionych przeze mnie grajków nie będziesz plądrował, w większości ograniczają się do jednej płyty, Askew powrócił w 2003 i 2008 roku z dwoma płytami. Finn współpracował z Current 93.

Z Basho i Faheyem to masz rację, inny duch nad drutami, niemniej ja lubię i koligacę w mojej playliście jednego z drugim często, czy im się to podoba czy nie. Blackshaw jest mi znany tylko z pojedyńczych utworów.

Nie wiem czy słyszałeś ale handlarki wyrobami z wikliny często łączą Steleeye Span z Incredible String Band, bardzo lubię 4 pierwsze albumy.

Z takich dość lajtowych gitarzystów polecam Berta Jansha, solo i z Pentangle, niewiem, mam jakiś szczególny sentyment do nich i jakiś szczególny rodzaj melancholii unosi się nad ich muzyką, jest w tym drugie dno, coś zupełnie metafizycznego jakkolwiek głupio to brzmi, przynajmniej ja tak to odbieram. Na youtube można obejrzeć bardzo urokliwy koncert z BBC (1970). Posłużę się linkiem: http://www.youtube.com/watch?v=mFuxq_J1VuA&feature=related
a tutaj Pentangle z 68 roku:
http://www.youtube.com/watch?v=d9gCN9-Jnfg&feature=related

Marka Fry'a kiedyś próbowałem, ale coś mnie tam drażniło, chyba właśnie jakaś cukierkowość, odsłuchałem tylko raz, może powinenem tej płycie dać jeszcze jedną szansę?

Zniknięcie Unbroken Circle przeszło u mnie bez jakiegokolwiek echa, tym bardziej, że nie bardzo wiem o czym piszesz, traumy nie było, ale teraz jest lekkie zażenowanie, coś ważnego mnie ominęło?

Gość

post.swan

A w ogóle to czy Bitlesi są zespołem lat 70-tych? Chyba tylko Let It Be jest z 1970 r.

zyfri

Blue Velvet

zyfri

Gość

Właściwie to były pytania retoryczne...ale skoro Odpowiedziałeś.
Wink

ps. Forum zyskuje na popularności ! Jakie to piękne.

Morly

A jeśli ktoś od muzyki B. (bo nie wierze, że ktoś kto słucha muzyki, nieważne jakiej, się z nimi nie zetknął) dostaje obstrukcji Wink

A nie ma ambicji dyskutowania na ich temat, skutkiem czego, nie sięga po ich płyty, to też świadczy o ignoranctwie? Moim zdaniem nie, moim zdaniem świadczy to o tym, że tej osobie nie za bardzo odpowiada styl Beatlesów i szkoda jej strzępić uszu.

post.swan

Dawno temu, pewien kolega mi udowodnił, że Abbey Road to całkiem niezła płyta jest. Słuchałem też ze dwa razy Białego Albumu ... no i oczywiście jakieś pojedyncze kawałki z radia. Poza tym, można mnie uznać za ignoranta. Zgadzam się z Morlym, pomimo rzekomych zasług Bitli dla rock'n'rolla po prostu ich styl mi nigdy nie podchodził. To już bardziej podobał mi się z tamtej epoki np. Manfred Mann.

Gość

post.swan

Gość

post.swan

Nie chwal nocy przed wschodem słońca! Wink

Gość

foxtrout

Zgłasza się fan B...egin, albumu formacji Millenium. Obszary The B., The B. B., Love. IMHO jednak wyjątkowe, magia. Też nie lata 70. Wink

foxtrout

Trafiasz, trafiasz, Morly.

Finn zna-ko-mi-ty... Wielkie dzięki za zwrócenie na niego uwagi. Jaki żar w Jerusalem. W pierwszych kawałkach zaskakujące a nieodparte skojarzenie wokalu z Danem Bejarem (Destroyer). Co sprawia, że jeszcze ciekawiej mi się słucha, z wrażeniem jakby powerpopowemu Kanadyjczykowi zachciało się stanąć w szranki z leśnymi ludźmi.

Właśnie, Forest to dopiero grupa. „Full Circle” – leśny miód.

A co w dechę w deseń? Może Mick Softley (LP „Sunrise”), tylko że często smutny i miejscami pojechał („Julie Argoyne”) Wink

O-oo-ooou, caravan, you may only travel seven miles a day... Co za apostrofa.
Uroki jednak pan Mick puszcza skuteczne. Pionierem też jest niezgorszym: w "If You're Not Part Of The Solution, You're Part Of The Problem" kombinując z elektroniką wyprzedził to, co Coil zrobił na "Winter Solstice".

Morly

Miło mi, Askew też powinien smakować. A ja dziękuję za zwrócenie uwagi na Softley'a, cóż ominęło mnie jakoś to nazwisko, nadrobię zapewne rychło te braki bo z tego co czytam warto. Forest słuchałem ze 3 lata temu, miałem wtedy większy przerób niż Huta Katowice, machanizm słuchu nie wytrzymywał, miałem przecieki gorącego muzycznego stopu do mózgu, wyżarło dziury, słabo Forest pamiętam. Współczesność jeśli chodzi o folki, to raczej nie moja działka, na New Wyrd Hameryki, Neo Folki czasu jak dotąd nie znalazłem, delikatnie tylko się o nie otarłem, co nie oznacza, że odrzucam takie stylistyki, wykrzywiam gębę i pokazuje im język, wprost przeciwnie. A co do Pentangle to wolę jak śpiewa Jansh, co niestety czyni sporadycznie, ale McShee generalnie trudno się przyczepić, przyzwyczaiłem się. O projekcie Hala Strana wspominała mi znajoma/nie zaznajomiłem się jednak Smile

Nie będę na razie już rzucał tutułami, muszę sobie odświeżyć co nieco...

foxtrout

Że tak nagnę na potrzeby fanów Pentangle;):

Lata 70. - do czego (progresywnie) wracają... muzycy w swojej twórczości:

Scotland's Long Fin Killie updated Pentangle's folk-rock to the age of trip-hop and post-rock on Houdini (1995).