MUZYKA 3-CIEGO UCHA

post.swan

Było już o płycie:

Matana Roberts - Coin Coin Chapter One: Gens de couleur libres

w jednym z sąsiednich wątków:
http://www.3ucho.fora.pl/dyskusje-o-muzyce,3/jazz-moze-jeszcze-zyja-tacy-co-sluchaja,252-180.html#7072

Znacie, polecacie coś więcej z płyt wydanych w ubiegłym roku?

post.swan

PRIMUS - Green Naugahyde

Bardzo udany comeback PRIMUSA. Z jednej strony sporo z klimatów i skojarzeń z "Pork Soda", czy "Sailing The Seas Of Cheese", ale z drugiej powiew świeżości i werwa. Les Claypool po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem sztuki miksowania genialnych dźwięków wydobywanych z gitary basowej i groteskowego, prześmiewczego wokalu.

ArtS.

KABOOM KARAVAN - BARRA, BARRA

http://www.youtube.com/watch?v=SpsXqoHMxNU&feature=related

Mroczny free-psych-folk-cośtam. Tak naprawdę poza jazzem słuchałem raczej mało 3-cio usznej muzyki, ale mam wrażenie, że ta płyta pasuje idealnie.

dong

Bednaar

Tez raczej mało tu wniosę (poza Mataną Roberts nie znam innych nowości) - jakoś dziwnie się składa, że zwykle trafiam na płyty niepierwszej świeżości Wink

post.swan

Nils Petter Molvær - Baboon Moon

Ostatni, najciekawszy chyba od czasu NP3 album Molværa. Sporo melancholijnych, nieco ambientowych klimatów. Mocna rzecz!

http://www.youtube.com/watch?v=sYAwLMaREp0
http://www.youtube.com/watch?v=R1t5fUvmSM4

Samo instrumentarium daje wiele do myślenia:

Nils Petter Molvær - Trumpet [Electric And Acoustic Trumpet], Voice [Voices], Loops, Synthesizer [Bass Synth]

Erland Dahlen - Drums, Percussion [Log Drum], Steel Drums, Metallophone [Metal Percussion], Omnichord, Saw [Singing Saw], Vocals, Harmonium, Bells, Shaker [Candybox Shaker]

Stian Westerhus - Electric Guitar, Acoustic Guitar, Guitar [Baritone Guitars], Synthesizer [Analog Synth], Percussion [Hand Percussion], Performer [Fakezither, Studer A80, Otari Mx5050b, Roland Re-201, Hiwatt Tape Echo, Beaten Pianoframe And Too Many Pedals], Vocals, Upright Piano [Prepared Upright Piano], Harmonium

post.swan

Tim Hecker - Ravedeath, 1972

Written Winter 2010 in Montreal and Banff. Recorded July 21, 2010 at Fríkirkjan Church, Reykjavík, Iceland. Written for computer, pipe organ, synthesizer, piano, microphone and guitar amp feedback.

Trudno przejść obojętnie obok tego wydawnictwa. Jest chwalone w wielu miejscach, uznawane nawet czasem za album roku. Mnie podoba się głównie ze względu na wykreowane przez autora niespokojne, melancholijne klimaty. Wielka tu zasługa zastosowanego przez Heckera instrumentarium. Partie fortepianu i organów sprawiają, że muzyka ta nie daje się zakwalifikować jako kolejny, typowy twór spod znaku ambient. Zdjęcie z okładki obrazuje happening wykonany przez amerykańskich studentów w 1972 r. Podobno pianino było zepsute Wink

.

dong

post.swan

Wrażenie byłoby lepsze, gdyby z pianina wylewała się gorąca smoła Twisted Evil

gabryś

Tim Berne - insomania , kawał muzy tu zajawka ;

http://www.youtube.com/watch?v=wMAQKgB-zNU

Wałkuję na zmianę z Marc Ducret - Le sens de la marche , - nie wiem czy było o tej płycie . Co prawda nie jest z 2011 ale nie mogę się odkleić od niej. Tu zajawka ;

http://www.youtube.com/watch?v=nwwm6A7m7mU

post.swan

ArtS.

Ja się przy tym Molvaerze strasznie wynudziłem i po dwóch razach dałem sobie spokój. Hecker na trochę moją uwagę przykuł, ale i tak najchętniej wracam do "Harmony...".

Tak piszę, żeby nie było, że tu tylko polecamy i się zachwycamy. Wink

post.swan

dong

A mogą być wznowienia?

W ubr. ukazała się (wreszcie!) wersja CD poniższej pozycji:

Joëlle Léandre – Les Douzes Sons (Nato)

Oryginalne LP nagrane w 1983 roku. Współczechowa improwizacja / awangarda, trochę szansonu + dużo humoru. Fantastyczna mieszanka, i to live.

Annick Nozati - głos,
Irène Schweizer - fortepian
Barre Phillips - kontrabas
George Lewis - puzon
Derek Bailey - gitara
Ernst Reijseger - wiolonczela
Miss Biscotte - szczekanie

post.swan

Wznowienia? Jak najbardziej! W przeciwnym wypadku wątek za chwilę zdechnie Smile

.

dong

zjaryz

zjaryz

The Royal Improvisers Orchestra - Live at the Bimhuis

Eksperymantalny big band z Holandii.

skład:
Marcos Baggiani-drums & percussion
John Dikeman-sax
Alfredo Genovesi-guitar
Yedo Gibson-sax, clarinet
Jose Gomes-baroque bassoon
Marie Guilleray-voice
James Hewitt-baroque violin
Onno Govaert-drums
Oscar Jan Hoogland-piano
Ofir Klemperer-computer
Renato Meganha Ferreira-bass and sax
Felicity Provan-trumpet
Sandra Pujols-voice
Mikael Szafirowski-guitar

Exclamation

Świetne nagranie.

ArtS.

post.swan

ArtS.

Aż tak dobrze się nie bawiłem. Wink

zjaryz

Peter Evans/Nat Wooley - "High society"

Trąbowo elektroniczny duet. Świetny materiał.

Alek

David Andree - In Steams

Ambient w starym, Enowskim stylu, zupełnie nieodkrywczy, a jakże przyjemny i kojący. Płyta zupełnie inna od coraz bardziej idącego w noisy i drołny Tima Heckera, jednak w 2011 w kategorii ambient stawiam je na równi. Poza tym ostro hypsterska, bo oficjalnie wydana wyłącznie na kasetach Wink

Peaking Lights - 936
Świetny, transowy neopsychodelik. Okładka (której nie mogę wstawić, bo to mój pierwszy post) dobrze odzwierciedla zawartość.

Contemporary Noise Quintet - Ghostwriter's Joke
Wiadomo, koncertowo i warsztatowo na bardzo wysokim poziomie, płyta w całości może nie idealna, ale pare solidnych kompozycji udało im się nagrać.

Peter Evans Quintet - Ghosts
Megaintensywny avant-jazz z bardzo przestrzennym brzmieniem. Evans nie przekroczył jeszcze trzydziestki, a już spokojnie można go stawiać w czołówce współczesnych trębaczy jazzowych.

Shabazz Palaces - Black Up
Ostro pojechany, eksperymentalny hip hop. Nie znam się na tym gatunku, ale wydaje się nawet nie być specjalnie wtórny, co teraz rzadkie.

Tak w ogóle to witam wszystkich . Wink

dymu

A Hera?
Nasza Hera!
Where My Complete Beloved Is jest wyśmienita. Gdzieś pomiędzy wytrawną frytą a folklorem. Trombity, tampura, rosyjskie śpiewy kontra Zimpel z kompanami.

ps. Alek, dzięki za tropy. Dwie znam, więc pozostałe pewnie też dobre.

post.swan

ArtS.

Obie Hery bardzo dobre. Dwukrotnie umieszczałem je w moich top10, choć raczej za każdym razem w drugiej połowie dziesiątki, ale niewątpliwie warto.

post.swan

Harriet Tubman - Ascension (2011)

Brandon Ross i Melvin Gibbs postanowili po raz kolejny wskrzesić projekt sygnowany imieniem i nazwiskiem amerykańskiej, czarnoskórej bojowniczki Harriet Tubman. Zeszłoroczny album nie przypadkowo nosi tytuł Ascension. Jego inspiracją było znane dzieło Coltrane'a z 1965 r. Nie należy jednak spodziewać się stricte ducha ścieżki free, którą Trane podążał w końcowej fazie swojego życia. Inspiracją Harrietów pozostaje tylko kolektywna, swobodna improwizacja. Użyte środki wyrazu i brzmienie double trio, w którym mamy dwóch dj-ów od samego początku odzierają ze złudzeń, iż spodziewać możemy się koltrejnowskich klimatów. Szkielet albumu tworzy odjechany, nasączony elektroniką groove, momentami nawiązujący do estetyki elektrycznego Davisa z lat 70-tych, by w kulminacyjnych momentach przekształcić się w zbiorowe frytowe improwizacje.
Ja to kupuję bez zastrzeżeń i odnajduję, pomimo oczywistych inspiracji starymi ikonami, sporo nowej jakości.
W zeszłym roku wystąpili z tym programem w sopockim klubie Sfinks. Niestety, nie udało mi się zebrać aby tam być.
--------------
Track Listing: Ascension; Ritual Rubbin'; Down Shift / Ascension; Night Master / Ascension; Ascension; Stellar Attraction; Probe; Sideral Flux; Plasmaroid; Widely Known.

Personnel: Brandon Ross: guitar; Melvin Gibbs: bass; JT Lewis: drums; Ron Miles: trumpet; DJ Logic: turntables; DJ Singe: turntables.

Bronson

Portico Quartet - Portico Quartet. Szczerze to się zawiodłęm na tej ich nowej płycie, Wcześniejsze zdecydowanie bardziej do mnie trafiają bez tej elektronicznej otoczki niczym John Zorn z all we can do is enjoy the ride. Ta płyta jak dla mnie jest raczej ciekawostką niż obowiązkową pozycją jak choćby ich Isla.

post.swan · Wysłany: Czw 14:07, 01 Mar 2012 Temat postu:

Faust - Something Dirty

Jak najbardziej godna uwagi pozycja, choć w "alternatywnym" (znaczy zupełnie innym) składzie niż poprzednia Faust Is Last. Przypuszczam, że Peron i Diermaier pozazdrościli koledze Irmlerowi kreatywności i postanowili trochę podwyższyć pułap swoich lotów. Mam jedynie zastrzeżenie do utworu Dampfauslass 1, który jest jakby żywcem wyjęty z wczesnych płyty Cabaret Voltaire. Jednak na całej płycie dominują dużo bardziej oryginalne kompozycje, brzmienia i brudnawe klimaty godne marki Faust.

[link widoczny dla zalogowanych]