MUZYKA 3-CIEGO UCHA

grey · Wysłany: Wto 14:19, 06 Mar 2007 Temat postu:

K.K. NULL - "Extasy Of Zero-G Sex" - płyta która zwaliła mnie z nóg już po pierwszym odsłuchu

Greggery Peccary · Wysłany: Wto 18:03, 06 Mar 2007 Temat postu:

David Darling - Cello 1992

David Darling jest amerykańskim wiolonczelistą, gra na wiolonczeli akustycznej oraz 8-strunowej elektrycznej.
Okładka mówi nam praktycznie wszystko: muzyka jest jak ocean piękna i straszna zarazem! Jest w niej wszystko: muzyka klasyczna, jazz, elementy etniczne, siła i ulotność. Zanim zdecydowałem się na sięgnięcie do tej muzyki, wyczytałem, że jest to muzyka ezoteryczna ... Coś jest na rzeczy!

Ketil Bjornstad & David Darling - Epigraphs 1998

Ketil Bjornstad - piano (gdyby ktoś nie wiedział) Wink

Niesamowity klimat. Obie niezwykle wyciszone, smutne, kryształowe, tajemnicze, ale nie dołujące.
Muzyka zawieszona pomiędzy jazzem a muzyką poważną, ma w sobie ducha muzyki skandynawskiej. Zawiera także utwory kompozytorów: Williama Byrda (1543-1623) oraz Orlando Gibbonsa (1583-1625).
"Epigraphs" jest drugą po "The River" płyta tego duetu.

Jeżeli ktoś ma ochotę wyciszyć się, zapomnieć na chwilę, pomysleć (przemyśleć), to polecam bardzo serdecznie!

Tomkiewicz · Wysłany: Wto 18:04, 06 Mar 2007 Temat postu:

Greggery, daj namiary to poślę Ci kilka perełek Mułów. Bez zobowiązań rzecz jasna.

Tomek

ArtS. · Wysłany: Wto 21:14, 06 Mar 2007 Temat postu:

Na razie jestem po pojedynczych przesluchaniach dwoch juz nie takich nowosci, a mianowicie:

Volcano the Bear "Egg and Two Books" - momentami brzmienie kiepskawe i ogolnie mam wrazenie, ze zespol ten wydawal jednak lepsze pozycje, ale zle tez nie jest, wiec moze jeszcze sie wkrece.

Sekkutsu Jean "Sekkutsu Jean" - czyli Tatsuya Yoshida proponuje nam kolejna wariacje na temat Ruins; tym razem perkusista wspolpracuje z Kenjim Sato, ktory obsluguje bass i wiolonczele - na uwage zasluguje szczegolnie ten drugi instrument, ktory nadaje nieco inny wymiar tej plycie w porownaniu do macierzystej grupy Yoshidy; niezle sie slucha, ale raczej dla fanow.

Tomkiewicz · Wysłany: Śro 21:57, 07 Mar 2007 Temat postu:

Achhh.....Greggery, przepraszam Cię najmocniej. Na wyrost proponowałem. Mam techniczny problem, bo mój stuff wypala płyty z błędami, co kończy się przeskakiwaniem o ułamki sekundy, więc szkoda nerwów. Jak tylko zakupię nowy, niezwłocznie prześlę co trzeba.

Tomek

Greggery Peccary · Wysłany: Śro 23:29, 07 Mar 2007 Temat postu:

Ok. spoko, nie ma sprawy Smile

djmis · Wysłany: Czw 16:28, 08 Mar 2007 Temat postu:

Altered States - Cafe 9.15.
Świetne choć skośne Wink

Greggery Peccary · Wysłany: Czw 16:52, 08 Mar 2007 Temat postu:

Dawno Ciebie nie było. Czyżby mały sen zimowy?

djmis · Wysłany: Czw 17:07, 08 Mar 2007 Temat postu:

Jestem cały czas.
Przecież wciąż piszemy do siebie.
Very Happy

Ps. Muzyka gra non stop. Nie zawsze chce się jednak o niej pisać.

Greggery Peccary · Wysłany: Czw 17:51, 08 Mar 2007 Temat postu:

Pat Metheny Group - The PMG Companion, Vol. II: 1981 – 1982, ‘The Travels Companion”

W porównaniu z 1 częścią muzyka straciła trochę energii, ale zyskała brzmienia, barw, głębi, a to za sprawą zabawek, które Pat zaczął używać, a mianowicie: syntezator gitarowy Roland oraz Synclavier guitar prototype!

Salty Swift · Wysłany: Czw 22:29, 08 Mar 2007 Temat postu:

z tematu czego ostatnio slucham...

zoviet-france "Shouting at the Ground"

grey · Wysłany: Pią 13:11, 09 Mar 2007 Temat postu:

Flying Testicle!!!!!

Greggery Peccary · Wysłany: Pią 15:36, 09 Mar 2007 Temat postu:

Stephan Micus - Wings Over Water

Niezwykła płyta tego niemieckiego kompozytora, multiinstrumentalisty i obieżyświata.
Micus w wieku lat 16-tu wyjechał w świat, od tego czasu zwiedził wszystkie kontynenty, poznał kulturę, tradycję i co najważniejsze uczył się muzyki i gry na instrumentach tak charakterystycznych dla państw, regionów i kultur, z którymi się stykał. Ilość a zwłaszcza rodzaje instrumentów, które wykorzystuje nagrywając w studiu oraz koncertując (solo) jest imponująca! Przeważnie są to instrumenty strunowe, flety oraz perkusyjne. Do jednych z najciekawszych instrumentów, które wykorzystuje są ... doniczki! Spotkałem się z różnymi opisami instrumentu, który składa się z: 9, 22 i 30 doniczek Smile

Najbardziej banalnym instrumentem, na którym gra jest gitara: np. spanish guitar, 10-cio strunowa (single strings) oraz 14-to strunowa (7 double strings) Smile

Wracając do "Wings Over Water". Muzyka to ambientowo - etniczno - klasyczna muzyka świata Smile

Instrumenty, które wykorzystuje na tej płycie: acoustic guitar, nay, sarangi, voice, flowerpots, spanish guitar, Bavarian zither, suling.

Mocna rzecz!

djmis · Wysłany: Pią 17:17, 09 Mar 2007 Temat postu:

Taaa. Na Caladanie sam tekst, u nas cover okładki na FD zapewne bonus w postaci zdjęcia artysty Very Happy

Miło słuchać takiej akuratnej muzyki - wszędzie pasuje jak ulał.
Pozdr.

ArtS. · Wysłany: Pią 22:09, 09 Mar 2007 Temat postu:

post.swan · Wysłany: Pią 22:40, 09 Mar 2007 Temat postu:

Greggery Peccary · Wysłany: Pią 23:04, 09 Mar 2007 Temat postu:

To brak czasu. A trzeba młodzież wychowywać muzycznie Wink

Jeżeli dla kogoś Petrucci jest "bogiem" gitary, wybitnym muzykiem, itd., a sama muzyka zaczyna się na prog-rocku i kończy na prog-metalu, to trzeba pokazać, że czas wyrosnąć z bajek Smile

Z mojej strony jest to działanie z premedytacją. Żyjemy jak ktoś mądry zauważył "w czasach komentarzy". Stwierdzenie to dotyczyło literatury, ale można je rozciągnąć również na muzykę.
Chodzi o to, że nie czytamy literatury źródłowej, czytamy natomiast opracowania, komentarze, opinie i na ich podstawie wyrabiamy sobie zdanie. Nie ma tutaj naszej refleksji i opinii, nasza opinia jest zapożyczona!
Podobnie jest z muzyką. Nie słuchamy źródeł, nie znamy historii muzyki, słuchamy zespołów, artystów, wychowanych na pewnych wzorcach. Powielają oni, modyfikując oczywiście, ale jednak powielają pewne wzorce. Druga sprawa, to ograniczanie się do jednego gatunku muzycznego i blokada - odrzucanie programowe innych estetyk muzycznych.

Sam tez taki byłem, ale czytając, min. Twoje i innych kolegów opinie, uwagi i sięgając po płyty, które były polecane, czy po prostu przez Was słuchane, zmienił się mój pogląd oraz zakres zainteresowań i to w sposób dosyć radykalny Smile

Dlatego teraz staram się odwdzięczyć i "na siłę" zmieniać, tych bogu ducha winnych "muzycznych niedowiarków" Wink

Chociaż nadal jedna rzecz sie nie zmienia. Cały czas pozostaję muzycznym hedonistą! Jeżeli coś nie sprawia mi przyjemności, to do kosza Smile

A w temacie, cały czas pozostaje pod wrażeniem, urokiem muzyki z pogranicza jazzu i ethno, czy world music: The Zawinul Syndicate - "The Immigrants"

Uwielbiam Zawinula Smile

Gdyby nagrał pierdzenie w mikrofon, nic by sie nie zmieniło Smile

Tomkiewicz · Wysłany: Sob 0:28, 10 Mar 2007 Temat postu:

Też cenię Zawinula, lecz gdyby nagrywał pierdzenie , dałbym mu kopa w dupę....i do kosza. Inni nazwaliby to awangardą.

Tomek

ps: Poza tym Greggery, świetny post.

post.swan · Wysłany: Sob 1:28, 10 Mar 2007 Temat postu:

djmis · Wysłany: Sob 2:18, 10 Mar 2007 Temat postu:

Tomkiewicz · Wysłany: Sob 2:39, 10 Mar 2007 Temat postu:

Swan, bo tam zapomniałem uśmieszków dodać. Chyba nie sądzisz, że w tym wypadku jestem "dosłowny". Jeszcze tak bardzo nie zgłupiałem Smile

Tomek

post.swan · Wysłany: Sob 10:47, 10 Mar 2007 Temat postu:

Sie czepiasz! Ja uśmieszek dodałem. Wink

W temacie:

16 Horsepower - Sackcloth'n'Ashes

Piękna sprawa na dzień dobry!

grey · Wysłany: Sob 14:36, 10 Mar 2007 Temat postu:

Sun City Girls - "Valentines For Matahari"

Greggery Peccary · Wysłany: Sob 21:01, 10 Mar 2007 Temat postu:

Tomkiewicz · Wysłany: Nie 15:35, 11 Mar 2007 Temat postu:

Pure Reason Revolution - bo to nieczęsto się zdarza, by rock był piękny pozostając przy tym radosny. Trudniej stworzyć poezję radosną niż pełną cierpienia, trochę łatwiej jest pewnie z prozą.
Świadomie używam terminu "rock" by zaznaczyć tkwiąca w tej muzycę zywiołowość, pazur i energię. Nawet, gdy produkcja jest "wypolerowana", to w tym przypadku nie umniejsza to kaloryczności muzyki. Niektórzy przypną tu cztery litery - nie wyraz dupa, jeno "prog" i to będzie błąd, który może zrazić do siebie ludzi, na których ten termin działa kontrsugestywnie. Widziałem fragmenty koncertów i całe to zamieszanie ma swój charakterek. Co prawda mamy wtórność, ale jest ona wyjątkowo pociągająca - i co istotne, wciąga dopiero po kilku prześłuchaniach.

ps: Właściwie niewiele słucham, uczepiłem się natomiast jak rzep powracającego w chwale Wojciecha Ossowskiego i jego folkowych nocnych audycji. Spać przy takiej muzyce nie sposób, zwłaszcza gdy się słucha we dwoje.

Tomek

ArtS. · Wysłany: Pon 20:54, 12 Mar 2007 Temat postu:

Dotarly do mnie dwie krajowe nowosci:

Plum "Witness Your Fall" - chyba najlepsza jak dotad plyta zespolu, choc rewolucji zadnej nie przynosi: dalej jest jest mocno, surowo i glosno, ale to po prostu chyba najbardziej spojny i konsekwentny material, jaki wydali.

Pink Freud "Punk Freud" - po kilku przesluchaniach utrzymuje sie stan rozczarowania, chcieli zagrac bardziej eksperymentalnie i mam wrazenie, ze im to nie wyszlo.

pjerry · Wysłany: Pon 21:25, 12 Mar 2007 Temat postu:

[quote="post.swan"]
Univers Zero - Heresie

Wieki nie słuchałem.
Mi z kolei przylgnęła do tej płyty nazwa "rock kameralistyczny"

O ile pamiętam to w tekstach Palczewskiego pojawiało sie określenie "rock symfoniczny" w przeciwieństwie do tego farbowanego rocka symfonicznego (czyli w wykonaniu Yes czy Genesis) zwanych przez złośliwych symfonicznych popem

pjerry · Wysłany: Pon 21:28, 12 Mar 2007 Temat postu:

Greggery Peccary · Wysłany: Śro 22:51, 14 Mar 2007 Temat postu:

Stephan Micus - The Garden Of Mirrors

Stephan Micus: voice, steeldrums, sinding, shakuhachi, suling, nay, tin whistles, percussion

Jednak postanowiłem poznać bliżej jego twórczość.
Bardzo ciekawa, równa, wyciszona i minimalistyczna muzyka w wykonaniu Stefana. Osadzona w klimatach afrykańskich, chociaż jest to spore uproszczenie.
Kilka lat wcześniej Micus uczył się muzyki wśród lokalnych artystów i muzyków w Gambii. W odróżnieniu od płyt, które wcześniej poznałem, mamy tutaj dosyć duży nacisk na warstwę wokalną. Są fragmenty, gdzie Stefan śpiewając na głosy, nakłada do 20 linii melodycznych!

Tomkiewicz · Wysłany: Śro 23:39, 14 Mar 2007 Temat postu:

Pjerry, bo plebiscyty mi obmierzły. Ciągle mi się opinie o płytach zmieniają.